آروین نامه...

امروز ناهار با من..... میخوام یه غذایی بپزم انگشتاتونم بخورید.... بعله.... ماکارونی لذیذ..... غذا آماده اس.... بفرمایید..... جاتون خالی. ...

سال نو مبارک   ...

عاشق کبابم..... هم خوردنش..... هم پختنش..... فقط یکمی زیادی پخت.... ولی مزه اش خوبه..... جاتون خالی. ...

  ...

این عکس رو یادتونه؟؟؟؟.... یه دونه "0" اومده نشسته کنار اون عدد روی کیکم.... هشت سال و دو ماه و بیست روز..... مامان و بابای عزیزم برای همه ی این روزا ممنونم.....   ...

روزم مبارک.......       ...

        ...

تصمیم گرفتم به اقتصاد کشورم و البته جیبم کمک کنم..... دوتا همستر خریدم و بچه هاشون رو فروختم... ولی همسترداری هم سخته هم درآمدی نداره.... ...... .......... کلی موشک در سایزها و مدل های مختلف درست کردم.... و همشونو فروختم.... البته مشتریام محدود بودن.... باباجان و مامان جان و خاله ها.... مشتریام که تموم شدن...... یه فکر جدید و نوآوری.... بازم صنایع دستی..... مواد اولیه اش دونه های رنگی و کش و ذوق و سلیقه اس....   و اما محصولاتم....   اولین مشتریم.... البته بازم مشتریام به مامان جان ، بابا جان و خاله ها و مامانم ختم میشه..... سفارش قبول میکنم .... ...

هشت سال از اولین روزیکه اومدم توی دنیا گذشته..... و این یعنی باید هشت تا شمع فوت کنم.... ولی فقط یه دونه فوت کردم..... اونم به سبکی متفاوت.... ساعت 8:45 صبح چهارم مهرماه..... دقیقا هشت سال بعد از تولدم...... اما نه توی بیمارستان..... توی مدرسه، کنار دوستام.... و یک شب هیجانی دیگه.....             ...