تولد

بالاخره....

بعد از کلی انتظار...

در آخرین زمانی که تعیین شده بود....

من روز دوشنبه...

 چهارم مهرماه سال نود ساعت 8:45 صبح...

 در بیمارستان خانواده...

 به کمک دکتر فرشته حقیقت وارد دنیای آدم بزرگها شدم؛

با این پاهای کوچولوم :

و اولین عکس من در بیمارستان :

وقتی که من یه نی نیه 50 سانتیه 3.550کیلویی بودم

و این من یک روزه ام ........

چشم هام.....

دماغم......

لب ها و چانه ام......

گوشم.......

دستم......

بعد از نه ماه گوله خوابیدن حالا اومدم خانه و یه خواب راحت

و از اون جایی که من همه کارهام دقیقه نودیه .......

هفت روزه بودم که ساعت 12 شب نافم افتاد......

و من رفتم حمام.....